طراحی داخلی؛ هنر هماهنگ سازی اشیا برای ایجاد تجربه ای دلنشین در فضای زندگی

طراحی یک فضا به معنای شکل دادن به تجربه ای است که فرد در درون آن خواهد داشت. تجربه ای که روی زندگی و البته روحیه نیز تاثیرگذار خواهد بود.

طراحی داخلی پروسه ­ای است که نحوه عملکرد، ظاهر و جذابیت یک فضا را برای حواس انسان تعریف می کند و از این رو لازم است که متناسب با نیاز، فرهنگ و سبک زندگی ساکنان آن باشد.

بر اساس این تعریف طراح داخلی مسئول چیدمان فضای داخلی یک ساختمان یا سازه است؛ با هدف تولید طرحی که بر عملکرد، راحتی و احساس امنیت روانی داخل فضا تأثیر می­گذارد.

فضای داخلی می تواند؛ یک ساختمان ثابت یا یک سازه متحرک مانند قایق یا هواپیما باشد. طراح داخلی با ارزیابی فضاهای مورد نیاز، تعیین مکان بهینه مبلمان و نشیمن ها و نیز انتخاب اقلام تزئینی، دست به ایجاد فضاهای کاربردی، احساس امنیت و زیبایی میزند. مجموعه مواردی که همگی در سایه رعایت طرح اولیه و الزامات ساختمان صورت می پذیرد.

شیوه سکونت ما در یک فضا تأثیر بسیار زیادی بر خلاقیت، شادی و البته راحتی ما دارد، بنابراین انتخاب یک متخصص که طرحی اصولی در اختیار ما قرار دهد، بسیار مهم است. در چنین طرحی تمام جزئیات ( آکوستیک، محیط اطراف، استفاده از رنگ ها و … ) باید در نظر گرفته شوند تا فضا عملکرد مناسب و کاملی داشته باشد.

تفاوت های طراحی داخلی و معماری در چیست؟

طراحی داخلی یک رشته تخصصی است. طراح باید آموزش های حرفه ای را گذرانده باشد و یاد بگیرد که یک طرح را از دیدگاهی وسیع تر و مفهومی تر توسعه دهد.

طراحان باید بدانند که چگونه جزئیات و عناصر مختلف مانند سطوح عمودی و افقی، سیستم ها و روشنایی ها را طراحی کنند.

رشته معماری شامل معماری و معماری داخلی است؛ این دو، بیشتر بر زیبایی شناسی کلیات ساختمان، نمای بیرونی ساختمان و مراقبت از سازه متمرکز هستند و از آنجا که به نوعی مناظر شهری را نقاشی می کند، در حیطه هنر طبقه بندی می شوند.

در کالبد شهر امکان دسترسی به طبیعت دست نخورده وجود ندارد که از آن به عنوان نقطه کانونی شهر استفاده کنیم، به همین دلیل نحوه طراحی و ساخت شهرها موضوعی است که زیبایی منظر شهری را تعیین می کند.

کارکرد اصلی طراحی داخلی را در کجا می توان مشاهده کرد؟

به عنوان یک طراح داخلی مهم است که یک فضای قابل سکونت را با تمام جزئیات آن (غذاخوری، ورزش، استراحت) در ذهن طراحی کنید.

فضای صَرف غذا با فضای استراحت یا فضای اجتماعی متفاوت است. برای هر چه بهتر انجام شدن طراحی، در نظر گرفتن چهار عنصر کلیدی مهم است.

آکوستیک ( صدا گیری ):

استهلاک صدا باید متناسب با سبک زندگی و نوع فعالیت هایی باشد که در فضا انجام می شود.

عملیات استهلاک صدا در فضای کتابخانه و هتل با یکدیگر تفاوت دارد.

نورپردازی:

نورپردازی به تنظیم انرژی فضا کمک می کند؛ نور در خدمت طراح است تا نقاط جذاب فضا را عیان سازد.

رنگ:

رنگ ها بر افراد حاضر در فضا و احساسات آنها تأثیر می گذارد.

آبی، سبز و بنفش رنگ‌های آرامش‌بخش و بازتابی هستند. زرد، قرمز و نارنجی پرانرژی و منبع خوش بینی هستند. رنگ بژ و سفید با تمرکز، خلوص و سادگی مرتبط هستند و صورتی، معصومیت، اعتماد و خوش بینی را منتقل می کند.

محیط و موقعیت:

یافتن مناسب ترین موقعیت برای هر المان به منظور ایجاد حداکثر کارایی، راحتی و هارمونی.

طراحی داخلی از چه فرم هایی می تواند استفاده کند؟

انرژی و اتمسفر یک فضا نماینده سبک های مختلف طراحی داخلی است. از سبک‌های ساده و آرام‌تر مانند نوردیک، کلاسیک، مدرن یا مینیمالیسم گرفته تا سبک‌های پیچیده‌تر مانند آرت دکو، التقاطی، کیچ و وینتیج.

در دنیایی که در آن پیشرفت‌های فناوری منجر به انجام کارها توسط ماشین‌ها شده است، بیدار کردن خلاقیت افراد مهم است.

خلاقیت همان چیزی است که انسان ها را متفاوت می کند و ما را به سوی بهتر شدن سوق می دهد. به همین دلیل است که طراحان تلاش می‌کنند فضاهای داخلی را به گونه ای طراحی و ایجاد کنند که تأثیر مثبتی بر افراد بگذارد و از بی‌تفاوتی افراد به محیط جلوگیری کند؛ فضاهایی که خلاقیت در آنها جریان داشته باشد.

از این نظر، ترویج زیبایی و دفع و رفع اختلال محیطی در فضا مهم است. فضاهایی که هماهنگ، متعادل و از نظمی به دور از استریل برخوردارند، روحیه مثبتی ایجاد می کنند و خلاقیت را تحریک می کنند.

با همین هدف مثلا انتخاب آثار هنری که احساسات را برمی انگیزد برای طراحان مهم است.

7 اصل اساسی در طراحی داخلی:

1-تعادل

تعادل یعنی ایجاد هماهنگی بصری و توزیع یکنواخت عناصر موجود در فضا با استفاده از اشکال، رنگ ها، الگوها و حتی بافت.

2-یکسانی

اصل یکسانی بر ایجاد حس یکنواختی یا هماهنگی در بین عناصر مورد استفاده در طراحی تاکید دارد. داشتن رنگ ها، الگوها یا بافت های مشابه، فاصله مساوی از اشیا یا تکرار عناصر برای ایجاد تداوم بصری.

3-ریتم

مغز انسان به سمت تکرار کشیده می شود و اشیای مشابه را به سرعت تشخیص می دهد. بنابراین، ریتم، که در مورد ایجاد تکرار و کنتراست در فضای داخلی است، به ایجاد علاقه بصری در اطراف اتاق کمک می کند.

4-تاکید

هر فضایی به یک عنصر مرکزی به عنوان نقطه کانونی نیاز دارد و سایر موارد باید مکمل نقطه تاکید باشند به طوری که تمرکز همیشه روی آن باشد.

نقطه تاکید می تواند مبلمانی بزرگ، یک پیانو خاص، یک اثر هنری مانند یا یک دیوار برجسته باشد. همچنین می تواند رنگ، طرح یا بافت باشد.

5-کنتراست

تضاد در طراحی داخلی زمانی ایجاد می شود که یکی از دو یا چند فرم بسیار متفاوت ترکیب شود. باز هم، این را می توان با رنگ، فرم (شکل) یا فاصله انجام داد.

6-مقیاس و تناسب

اندازه و ابعاد اشیاء در یک اتاق باید به طور متناسب با یکدیگر مرتبط باشد تا بی قواره به نظر نرسند. به عنوان مثال، نباید یک لوستر بزرگ را در لباس کن آپارتمان آویزان کرد.

فضایی با سقف بلند باید مبلمان بزرگتری نسبت به فضاهای کوچک داشته باشد.

7-جزئیات

در نهایت، جزئیات؛ موارد کوچک نباید نادیده گرفته شوند. وقتی صحبت از جزئیات می شود، هیچ چیز آنقدر کوچک یا بی اهمیت نیست که نتوان به آن توجه کرد.

از گلدوزی روی کوسن ها، دستگیره های روی کابینت گرفته تا قاب های روی دیوار، هر مورد کوچک چیزی به طرح داخلی می افزاید. تغییر در کوچکترین جزئیات است که یک طراح داخلی خوب را از یک طراح عالی متمایز می کند.

برای یک پروژه طراحی داخلی به چه ابزارهایی نیاز است؟

ابتدا، شما به یک خلاصه از خواسته های مشتری نیاز دارید که در آن سلیقه و نیازهای خود را به تفصیل بیان کند.

در مرحله بعد، باید کمی تحقیق کنید و اطلاعات و تصاویر مرجعی را بیابید که به شما در تعریف سبک، فرم ها و پالت رنگ کمک می کند. هنگامی که این کار را انجام دادید، باید پیشنهاد خود را در قالب یک پرزنت بصری ( مود بُرد ) نمایش دهید تا مشتری بتواند به درک درستی از دیدگاه شما برسد.

شما باید در مورد چیدمان سطح و توزیع عمودی فکر کنید. ما در دنیای دو بعدی زندگی نمی کنیم.

چیدمان ناهموار ( همراه با تغییر ارتفاع ) به تصور حضور عناصر مختلف کمک می کند؛ پس از آن باید فضای رو به بالا را طوری طراحی کنید که همه چیز هماهنگ باشد.

هماهنگی در ایجاد حجم باید در نظر گرفته شود و نباید فضا را بیش از حد اشباع کنید. عناصر باید نفس بکشند و انرژی باید جریان یابد و تمامی قطعات باید برجسته شوند.

برنامه هایی مانند تری دی مکس به ما کمک می کنند تا ببینیم عملکرد فضا از این نظر چگونه است.

چه کسی می تواند طراح داخلی باشد؟

طراحی داخلی فراتر از دانش، قُوه ای ذاتی است؛ درکی از تناسبات و زیبایی شناسی وجود دارد که در برخی افراد بیش از دیگران توسعه یافته است.

مهم این است که آموزش ببینید و نگرش کنجکاو داشته باشید تا همیشه به یادگیری ادامه دهید. تجربه، بدون شک، همان چیزی است که هم شما و هم کار شما را به حرکت در می­آورد.